pn | wt | śr | cz | pt | so | nd |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | Pokaż wydarzenia w dniu 7 maja | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
Pokaż wydarzenia w dniu 13 maja | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II w Paprotni
Chusta św. Weroniki – artystyczne lekcje religii
W czasie Wielkiego Postu na lekcji religii razem z uczniami klas czwartych, piątych i szóstych zatrzymywaliśmy się przy kolejnych stacjach Drogi Krzyżowej. Zwróciliśmy też szczególną uwagę na stację VI, w której św. Weronika ociera Twarz Jezusa. Kiedy rozmawialiśmy o tym, co zrobiła, czym mogła się kierować, czy było to łatwe, uczniowie stwierdzili, że św. Weronika musiała być jednocześnie i wrażliwa, i odważna. Chciała bardzo pomóc Jezusowi, chociaż niewiele mogła zrobić, a jednocześnie musiała zrobić to na oczach tłumu, który niekoniecznie rozumiał tę potrzebę pomocy. Gdyby nie była odważna, nie zrobiłaby więc tego.
Szukaliśmy w szkolnej i rodzinnej codzienności takich sytuacji, w których widzimy, jak ważne jest połączyć w sobie te dwie cechy – wrażliwość i odwagę. Sama wrażliwość nie wystarczy, bo jedynie będziemy współczuć drugiemu i nie pomożemy mu, myśląc, że i tak to nie ma sensu, a nasza pomoc może zostać źle odebrana. Z kolei odwaga bez wrażliwości może spowodować, że nie pomożemy drugiemu w sposób dyskretny, nie raniący go, a nasza pomoc bez wrażliwości może nawet kogoś zawstydzić, bo pokażemy światu braki tej osoby.
Piękne to były rozmowy i ważną lekcję przekazała nam św. Weronika, która w podziękowaniu za pomoc otrzymała od Jezusa Odbicie Jego Twarzy na chuście.
Uczniowie zainspirowani tą historią oraz znanymi w sztuce wizerunkami Najświętszego Oblicza, sami podjęli się próby Jego namalowania na materiale z wykorzystaniem markerów i mazaków. Niektórzy uczniowie chcieli odwzorować jak najlepiej znane już przedstawienie Najświętszego Oblicza, inni zaś zapragnęli przedstawić własne Jego wyobrażenie. Prace powstawały w skupieniu przy dźwiękach pasyjnych utworów, co nie było bez znaczenia. Wykonane przez uczniów chusty to nie tylko efekt ich artystycznej pracy, ale też osobista pamiątka prawdziwego spotkania z Jezusem, którego zbawczą historię życia również na lekcji religii poznajemy. Uczniowie nie tylko z wielkim zaangażowaniem podjęli się wykonania tego zadania oraz podejmowali bardzo ważne i cenne refleksje.
S. Vianneya Szwarocka